قرآن کریم می‌فرماید: یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ؛ (۱) ای مردم، ما همه شما را نخست از مرد و زنی آفریدیم و آن گاه شعبه‌های بسیار و فرق مختلف گردانیدیم تا یکدیگر را بشناسید، همانا بزرگوار و با افتخاری‌ترین شما نزد خدا باتقواترین شمایند، همانا خدا کاملاً دانا و آگاه است.
موش دید بچه‌اش گرفتار شد، رفت و یک اشرفی از سوراخ به دندان گرفته آورد و پیش طلبه گذاشت، یعنی بچه مرا رها کن، طلبه کلاه بر نداشت. موش رفت و یک اشرفی دیگر آورد، باز ملای فرصت‌طلب کلاه را بر نداشت، موش دید باز بچه‌اش خلاص نشد و گرفتار است و صدا می‌کند رفت یک اشرفی دیگر آورد تا ۲۰ اشرفی، این بار طمع طلبه بیشتر شد و کلاه بر نداشت.
رعایت و حفظ حریم‌ها در میان دو دوست می‌تواند به بهترشدن دوستی‌ها کمک کند که حکماً گفته‌اند: نادان‌ترین مردم آن است که چون دوستی شایسته به دست آرد به‌واسطه عدم رعایت حقوق دوستی، او را از خود برنجاند و طناب دوستی را پاره کند و چه سخن نیکوست که گفته‌اند: انسان خوش‌خوی خویش بیگانگان است و انسان بد خوی، بیگانه خویشان.
