رقص دختران و زنان در برابر دید نامحرمان و تماشای رقص پسران و مردان کار خلاف و عمل نا ثواب است، متأسفانه این عمل ناشایست و ناپسند در میان بعضی از دختران و زنانی که در طایفه‌ها و خانواده‌هایی بزرگ شده‌اند که به اخلاق پسندیده یک انسان پاک وابسته نیستند و به آبرو و شرف خانواده هم بها نمی‌دهند صورت می‌گیرد.
این طایفه از زنان و دختران دچار کمبود تربیت شخصیتی هستند، در واقع می‌خواهند با این نوع از کارهای خود، جای خالی خود را در میان طایفه و جامعه پر کنند! و برای اینکه به دیگران ثابت نمایند که آنها هم هستند این قبیل حرکات از آنها صورت می‌گیرد.
متأسفانه، در بعضی از شهرها و روستاها این قبیل کارها به‌عنوان یک فرهنگ به‌حساب می‌آید و به فسادهای اجتماعی و خانواده‌ای که به دنبال آن در جامعه روی می‌دهد توجه نمی‌کنند، یا شاید اصلاً متوجه عواقب بعدی آن نمی‌باشند.
رقص دختران یا زنان در حالی اجرا می‌شود که شخص رقص کننده سعی دارد خودش را با جلوه‌گری‌های بیشتری در معرض دید بیننده نشان بدهد! و در حین رقص حرکات خاص و ناموزونی را انجام می‌دهد تا اینکه در نظر تماشاگر خوش آید.
زنی که دارد در برابر دید یک مرد نامحرم رقص انجام می‌دهد باید بداند که با حرکات خودش احساس او را نسبت به خودش جذب می‌کند، آنگاه خواسته یا ناخواسته غریزه جنسی و شهوانی طرف مقابل را تحریک کرده است و از این به بعد در هدف تیرهای وی قرار خواهد گرفت.
بنابراین، به‌جرئت می‌توان گفت که این‌گونه از کارها و اعمالی که در مراسمات جشن و عروسی‌ها از طرف عده‌ای انجام می‌گیرد و به نظر چیزهای کوچک و ناچیز به‌حساب می‌آیند، پشت سر این نوع جشن‌ها و مجلس‌های که در آنها رقص‌های غیرشرعی انجام می‌گیرد فسادهای بزرگ‌تری به وجود می‌آیند و مثل سیل خروشان محفل گرم خانواده‌ها را ویران می‌نماید.
اگر رقص و آوازخوانی زنان در مجلس زنانه باشد که خصوص برای زنان است و از دید نامحرمان هم دور باشد جای اشکال در آن نیست؛ چون رقص زنان برای زنان است، زنان می‌توانند در برابر دید هم‌جنسان خود، آن دسته از اعمال و کارهایی را که نمی‌توانند در برابر مردان انجام دهند، می‌توانند در برابر زنان انجامش دهند، اما بازهم باید مواظبت شود تا از این نوع مجلس‌ها فیلم یا عکس به بیرون منتشر نشود.
حرمت رقص دختران و زنان در احادیث ائمه
اگر رقص دختران و زنان در جشن عروسی یا غیر عروسی، همراه با مردان نامحرم باشد و در آنها حرمت محرم و نامحرم نادیده گرفته شود، آخر کار حتماً به فساد می‌انجامد و حرمت امر پروردگار که انسان را به پرهیزکاری دعوت نموده است شکسته خواهد شد که این خود گناه کبیره است.
از رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم نقل است: خداوند دف را تجویز نکرده جز در عروسی دوشیزگان که آن‌هم به‌شرط عدم ورود مردان به محفل زنان. (۱)
پس بهتر است رقص دختران و زنان در جشن عروسی در جای خلوت که مخصوص به زنان است انجام گیرد و از رفت آمد مردان نیز به آن محل جداً جلوگیری شود تا خدانکرده موجب فساد و مشکلات بعدی نیز نگردد.
موسیقی غنا
در موسیقی غنا و پیدایش آلات طرب آمده است، وقتی حضرت آدم علیه‌السلام وفات کرد به مرگ او ابلیس و قابیل خوشحال شدند و در زمین باهم اجتماع کرده آلات طرب را برای شادی و سرور ساختند و هر چه در زمین از این‌گونه آلاتی که در استفاده برای کارهای خلاف بکار می‌گیرد و مردم از آن لذت می‌برند از آنجا پیدا شده است و در کارهای خوب، مفید و معنوی اشکالی نیست.
ناگفته نماند موسیقی هم ابزاری است مثل زبان، زبان با سخن و آن با اجزای مخصوص که به دست بشر ساخته شده است، پس تا وقتی زبان در هدایت بشر است یا در ستایش خدای یکتا، در راه خیر است و ثواب. اما اگر بشر را به منکرات دعوت کند، یا در غیبت دیگران باشد، آنگاه در کار خلاف است و جمع‌آوری گناه.
موسیقی نیز ابزاری است برای بیان احساسات نوازنده و تحریک شنونده، اگر در راه و هدف بد باشد گناه است و اگر برای خیر است اجری است برای سازنده و نوازنده و شنونده، اما غنا در موسیقی آن است که زننده و شنونده را به تحریک احساسات جنسی و شهوانی بر انگیزد و یا به رقص در آورد.
اگر رقص و موسیقی را در بزم عروسی جائز دانسته‌اند برای این است که آواز مردان برای مردان و رقص زنان برای زنان باشد، و به‌شرط اینکه حرمت مجلس شکسته نشود، حرمت مجلس نیز همان حرام و حلال است که رقص دختران و زنان در جشن عروسی یکی از آن است که شخص باایمان و معتقد به خدا و روز قیامت باید رعایت نماید.
- ازدواج در اسلام، آیت‌الله علی مشکینی
