امید به خدا، یعنی یکی هست که در کارها و مشکلات سیاسی و اجتماعی هوای ما انسانها را دارد، در موقع احتیاج و مدد خواستن، یکی هست که یاری ما مینماید، در حین بروز مشکلات در کنارمان حاضر و مدد یارمان است و میتواند حالمان را به نیکوترین حالها برگرداند.
در فرهنگ فارسی معین: امید به معنای اعتماد، توقع، چشم داشت و انتظار آمده است. کلمه امید بیشتر با عناوین: آثار امید، امید به خدا، امیدبخشی، امید بی جا، امید به لقاءالله، امیدواران، امیدواری، زمینههای امید و موانع امید یاد شده است.
امید به خدا یعنی دلکندن از امید به غیر خدا، البته باید دانست که دیگران هم مثل ما بندهای از مخلوقات خدا هستند که از خود هیچ اختیاری ندارند، از سوی دیگر امید به غیر خدا بستن مساوی است با گمراهی و گرفتار شدن در اخلاق فاسدی و منحرفۀ انسانهای که در باتلاق ناامیدی گرفتار شدهاند.
آثار امید به خداوند متعال
امید به رحمت و پاداش الهی، سبب تقویت روحیه و آسانشدن سختیها در طول زندگی برای انسان است، امید به رحمت و لطف خداوند متعال، زمینۀ بخشش گناهان را از سوی خالق یکتا را در دل و قلب انسان محکم و اطمینان میبخشد.
امید به فضل و کرم خداوند یکتا موجب میشود تا دعاها و خواهشهای انسانها از پروردگار عالم به اجابت نزدیک شود، یا اگر به صلاح بنده نیز باشد به اجابت برسد. در آیه ۹۰ سوره انبیا خداوند در سبب بچهدارشدن زکریا و همسرش میفرماید: و ما را از روی امید و بیم میخواندند و پیوسته در برابر ما فروتن بودند.
امید به خدا توانگریای است که درویشی ندارد؛
یکی از حکماً گفته است: امید به خدا توانگریای است که درویشی ندارد؛ و ناامیدی از او فقری است که بینیازی ندارد؛ امیدواری به خدا باعث فراهمشدن اسباب و لوازمت زندگی که برای ایجاد راحتی در جامعه و خانواده لازم و ضروری هستند را آسان میسازد، و پناهبردن برای نیازهای خود به درگاه خالق بینیاز یکی از نشانههای امید داشتن به خدای مهربان است که اصل آن در فطرت و ذات انسانها است که در زمان تشکیل نطفه به وجود آمده است.
امید به برقراری عدل و عدالت، سرکوب نمودن انسانهای ظالم و ازبینرفتن حاکمان فاسق جهان، گرفتن حق مظلومین از ظالمین، ایجاد نظام اجتماعی و سیاسی همراه باثبات عدل جهانی بهوسیله کسی که وعده آن از طرف خداوند متعال داده شده است، میتواند انسان را در جامعه و خانواده جهت رغبت به کارهای شایسته و با استحکام، هرچند که بهسختی به انجام بپذیرند دلگرم نماید.
اگر زندگی انسان به آینده همراه با امیدواری بهسوی روشنایی و کامیابی در جهان و لذتبردن از نعمات خداوند همراه با شکرگزاری و باایمان به اینکه بعدازاین دنیا جهانی دیگری نیز وجود دارد، همراه باشد آسایش و لذتهای معنوی آن دنیا میتواند بهتر و لذتبخشتر از این دنیا نیز باشد.